Ο Ηλίας Τριανταφυλλάκης και η Ξένια Πρεζεράκου έδωσαν ένα πολύμηνο αγώνα, στηρίζοντας τον σκληρότατο αγώνα του παιδιού τους που πάλευε με μια σπάνια μορφή καρκίνου. Από το περασμένο Φθινόπωρο βρίσκονται στις ΗΠΑ, όπου η μικρούλα ελάμβανε μια εξειδικευμένη θεραπεία. Είχε ολοκληρώσει τους δύο κύκλους θεραπείας στο Χιούστον και ξεκινούσε έναν τίτλο καινούργιο κύκλο θεραπείας στη Νέα Υόρκη. Ωστόσο, η μικρή Αναστασία, μια μεγάλη μαχήτρια, έφυγε χθες από τη ζωή, σκορπίζοντας απέραντη θλίψη όχι μόνο στους γονείς της, τα συγγενικά τους πρόσωπα και τους γνωστούς τους, αλλά όλους όσους ήξεραν ότι αυτό το κοριτσάκι δίνει μια μεγάλη μάχη για τη ζωή του.
Οπως αποκαλύπτει τώρα η Αγάπη Πρεζεράκου, ο πατέρας της μικρής, Ηλίας Τριανταφυλλάκης, λίγες ώρες πριν η Αναστασία φύγει από τη ζωή είχε γράψει ένα συγκλονιστικό γράμμα:
«Της πήρες την ακοή, τις κάναμε καρδιές για να τις δείξουμε ποσό την αγαπάμε, της πήρες την αριστερή πλευρά , περπατούσε και ανέβαινε τις σκάλες με ένα χέρι και ένα πόδι, της πήρες την ομιλία, μας έκανε σχήματα με το χέρι , της πήρες το χαμόγελο, μας έλεγε πως χαμογελάει και ας μη φαίνεται. Της πήρες τη χαρά, τη ζωή της , απομονωμένη από τις φίλες της , την οικογένεια της και το σχολείο της, είχε τους δυο γονείς της κοντά να την αγαπάνε και να την φροντίζουν. Της πήρες την τελευταία απόλαυση – το φαγητό, έβλεπε μαστερσεφ και ξεχνιόταν και έκανε ασκήσεις να μπορέσει να ξαναφάει. Της έδωσες τον χειρότερο χειμώνα των 150 ετών να πηγαίνει σε ένα παγωμένο σπίτι 15 φορές τη μέρα τουαλέτα. Αναγκάστηκε να φορέσει πάνες αλλά δε την ένοιαξε γιατί την φρόντιζαν οι γονείς της όπως ήταν μωρό. Δεν ήθελε ποτέ να κάτσει σε παιδικό καρότσι , την έβαλες σε αναπηρικό. Της άρεσε να πηγαίνει στο μοναστήρι και στην εκκλησία , την έβαλες σε νοσοκομείο να μην μπορεί να βγει. Της άρεσε να φτιάχνει τα μαλλιά της , της πήρες αρκετά. Τώρα πας να της πάρεις την ανάσα της , μόνο έτσι μπορείς να την λυγίσεις. Όμως δεν την κερδίζεις, ότι και να γίνει δεν μπορείς. Το πνεύμα της δε νικιέται».