Στις 29 Ιουλίου 1943 ύστερα από αντιστασιακή ενέργεια με εντολή του γερμανού Φρούραρχου Πατρών στάλθηκε στην Ερυμάνθεια ένα μηχανοκίνητο τάγμα γερμανών με αντικείμενο την εκτέλεση όλων των Ερυμανθιωτών. 100 άρματα μάχης καταλαμβάνουν την Ερυμάνθεια όμως δεν βρίσκουν κανέναν κάτοικο καθώς για καλή τους τύχη την τελευταία στιγμή πρόλαβαν και εγκατέλειψαν το χωριό.
Οι γερμανοί εφάρμοσαν την τακτική του Ομέρ Βρυώνη, επιτέθηκαν στα άψυχα σπίτια , έβαλαν φωτιά και έκαψαν όλο το χωριό. Δεν αρκούνται σε αυτό με τις ερπύστριες των αρμάτων καταστρέφουν αμπέλια, περιβόλια και ότι άλλο βρίσκουν μπροστά τους, φεύγουν με μία σκέψη να επιστρέψουν.
Και επέστρεψαν όχι μόνο μία φορά αλλά πολύ συχνά καθ’ όλη τη διάρκεια της κατοχής. Το μόνο που δεν κατάφεραν ήταν να βρουν Ερυμανθιώτη ή Ερυμανθιώτες. Άνδρες – γυναίκες και παιδιά στο βουνό. Οι δυνατοί αντάρτες, τα γυναικόπαιδα σε σπηλιές και καλύβες καλυμμένες. Άλλωστε τους περίμενε η τύχη των Καλαβρυτινών και τόσων άλλων εκτελεσθέντων από τους κατακτητές.