iView
Όταν αυτός ο σπουδαίος πολιτικός, διπλωμάτης και πνευματικός άνθρωπος ο Tomas Jefferson (μαζί με άλλους) έβαζε τις βάσεις για ένα ριζοσπαστικό, φιλελεύθερο, πατριωτικό και αναπτυξιακό σύνταγμα μιας νέας χώρας που κέρδισε με πολύ αίμα (και την βοήθεια της Γαλλίας) την ανεξαρτησία του από την Βρετανική Αυτοκρατορία, δεν έβαζε τυχαία μεταξύ άλλων και ως θεμελιώδη αρχή την ευτυχία των πολιτών του. Συγκεκριμένα στο πρώτο άρθρο του νέου συντάγματος των ΗΠΑ αναφέρεται επί λέξη εκφράζοντας τα βασικά δικαιώματα των πολιτών “Life, Liberty and the pursuit of Happiness” ήτοι την ΄΄Ζωή, Ελευθερία και την επιδίωξη της ευτυχίας”. Δεν είμαι συνταγματολόγος αλλά δυστυχώς δεν ξέρω πόσα άλλα συντάγματα αναφέρουν κάτι παρόμοιο τόσο απλά και ξεκάθαρα.
Σήμερα η σύμμαχος χώρα των ΗΠΑ βρίσκεται σε μια περιδίνηση λόγω του εκλογικού αποτελέσματος. Είμαι όμως απόλυτα πεπεισμένος ότι σύντομα θα ξεκαθαρίσει το τοπίο διότι υπάρχουν ισχυροί θεσμοί υπεράνω προσώπων -όποια και να είναι η απόφασή τους- οι οποίοι έχουν βασισθεί εδώ και πάνω από 200 χρόνια σε αυτό το απλό αλλά λακωνικό κείμενο συντάγματος.
Αυτό που με ανησυχεί όμως περισσότερο και με νοιάζει δεν είναι η πορεία των ΗΠΑ, είναι γιατί η Ε.Ε. ξέχασε..(έχασε;) εντελώς την διαδικασία ενός απλού, δίκαιου και αντιπροσωπευτικού ευρωπαϊκού συντάγματος που να έχει την καθολική (ή σχεδόν καθολική) στήριξη των 440 εκ Ευρωπαίων πολιτών. Γιατί ενώ νομοθετεί ακόμα και για το αν θα φάμε μεταλλαγμένα ή όχι τρόφιμα ή αν τα αυτοκίνητα θα έχουν σάκους προστασίας ή οποιαδήποτε άλλη απίθανη νομοθέτηση, αδυνατεί να ενώσει με ένα κείμενο νομικά ισχυρό και ταυτόχρονα απλό, αντιπροσωπευτικό και δημοκρατικό. Μια ένωση σεβόμενη απολύτως τους πολιτισμικούς και πολιτιστικούς αυτο-προσδιορισμούς των λαών της επιβάλλετε να έχει ως αξιακή βάση (ισχυρή νομικά και καθολική βασική αρχή δικαίου) που να εκφράζει, εμπνέει και καθοδηγεί κάθε πολίτη αυτής της Ηπείρου.
Μήπως πρέπει επιτέλους τα απλά να επιλυθούν πρώτα και οριστικά ώστε να χαλυβδώσουμε την αίσθηση αλλά και την ουσία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης απέναντι σε λαϊκισμούς, ακρότητες ένθεν και ένθεν των συνόρων της.
Η Ε.Ε. δεν είναι ένα οικονομικό κλαμπ έκφρασης των συμφερόντων των ισχυρών κρατών και των δορυφόρων τους , ούτε καν μια Ομοσπονδία κρατών. Είναι μια ένωση πολιτών με συνδετικό κρίκο τις αξίες του διαφωτισμού, της ελληνικής πολιτιστικής κληρονομιάς και του ρωμαϊκού δικαίου. Έτσι τουλάχιστον το αντιλαμβάνομαι προσωπικά.
Σε περιόδους κρίσης για το οποιοδήποτε λόγο (σήμερα υγειονομικό, εχθές και αύριο οικονομικό, μεθαύριο γεωπολιτικό κλπ) οι πολίτες αναζητούν τους συνδετικούς κρίκους, το όραμα και την κοινή πορεία για την οικονομική αλλά κυρίως πνευματική και πολιτιστική ανάπτυξη. Αρκετά πια με την εσωστρέφεια των κυβερνήσεων. Διαφορετικά η Ε.Ε. θα καταντήσει ένα κλαμπ αναδιανομής μόνο χρημάτων (πολλών πράγματι!) προσπαθώντας για όλα να φτιάχνει ταμεία ”δήθεν” συνοχής και όλοι να υποκρινόμαστε κάτω από μια μπλε σημαία.
16
